دانلود دوبله فارسی فیلم Way Out West 1937 - مشهد فیلم - مرجع دانلود فیلم و سریال کلاسیک و نایاب

متن دارای اسپویل داستان فیلم

برای درک ساختار به سوی غرب، باید احساسی نسبت به دورانی که فیلم از آن می آید داشته باشید. لورل و هاردی کار خودشان را با ساخت فیلم های کوتاه کمدی آغاز کردند. تجربه نمایش فیلم در آن زمان باعث شد مشتریان برای تماشای لحظاتی ۲۰ دقیقه‌ای «دو حلقه ای» هزینه‌ای بپردازند. بیشتر این فیلم ها کمدی و کارتون بود، اماموزیکال، وسترن و فیلم های جنگی هم وجود داشت. هنگامی که این صنعت به ویژگی های بلند وطولانی تری مبدل شد، بسیاری از استودیوها داستان های خود را با سلیقه مخاطبان سازگار کردند. فیلم‌های متنوعی مانند نمایش‌هالیوود (۱۹۲۹) محبوبیت زیادی پیدا کردند، چرا که فنون روایت با طرح‌های کمدی، تعداد موسیقی و داستان‌های ماجراجویی دراماتیک شدند. این امر باعث محبوبیت – گونه‌ای برنامه نمایشی سرگرم‌کننده و تفریحی به نام وودویل شد، که درآن نمایش های متعدد بود و تا اواخر دهه ۱۹۳۰ محبوب بود. از این منظر، به راحتی می توان فهمید که چرا لورل (که با وودویل شروع کرد) و هاردی بافیلمهای کوتاه شروع می کنندو درادامه اش با یک انحنای روایی بزرگتر کنار هم قرار می گیرند.

در بازگشت به فیلم به سوی غرب این بدان معنا نیست که در فیلم حواس مخاطب پرت نمی شود! قبل از اینکه با استن و اولی ملاقات کنیم، با یک رقص شروع می کنیم، سپس یک مضحکه کلیشه ای وسترن . به محض اینکه آنها پس از یک سکانس غیرمرتبط تصادفی وارد شهر می شوند، با غرغر کردن پسران جزیره در چمنزار مواجه می شویم، لورل و هاردی رقص پانتومیم نمادین خود را انجام می دهند. به محض اینکه آنها داخل می شوند، یک طرح کمدی دیگر و به دنبال آن یک آهنگ عرضه می شود. ۲۰ دقیقه اول فیلم مانند چهار قرقره مجزا به نظر می رسد که تنها با باریک ترین نخ ها آنها را به نیمه دوم فیلم و فاش شدن هدف، نقشه شروران و نجات با عمل قهرمانانه ، به روایتی پایدار منجر می شود جایی که صحبت های یک ستاره فیلم صامت را می شنوید و این وحشتناک است – فیلم یک چیز واقعی می شود. لورل و هاردی کمدین هایی درحالت طبیعی کلامی بودند و صدای خوبی برای آواز خواندن داشتند، به خصوص الیور. شوخی آنها به قدری طبیعی و جذاب بود که می توانید ببینید که چگونه کارهای روزمره اشان زمینه را برای دو فیلم کمدی دیگر فراهم می کند. گرچه این الگو به اندازه زمان بودابوت و لوکاستلو سریع نیست، اما خوب است.

به سوی غرب مطابق با استانداردهای ۱۹۳۷ ساخته شده است. اسلپ استیکش ماندگار است و بازگشتی به کمدی های قدیمی و صامت است. کار دوربین در جاهایی خوب نیست، با پرش‌های زیاد و زمان‌بندی ضعیف. برخی از صحنه‌ها پس از پایان شوخی ها، سیاه می‌شوند و سرعت حرکت مدام تند می‌شود. برخی جلوه‌های ویژه شگفت‌انگیز وجود دارد، مانند واژه هایی که برای گذر زمانی استن و اولی را در خارج از شهر نشان می‌دهند یا سیمی که که هاردی شرور را به شدت تکان می دهد. متأسفانه، جلوه های ویژه انسانی ارزان و ساده اند، مثل آدمکی که به جای هاردی انداخته می‌شود: هیچ شباهتی به او (یا یک شخص واقعی) ندارد و از زاویه نامناسبی که برای پنهان کردن چهره‌اش استفاده می‌شود، این روشی ازدست رفته است. همچنین یک لحظه کارتونی وجود دارد که در آن لورل سر گیر افتاده هاردی را می کشد و گردن او را تا پا دراز می کند. به جای خنده دار بودن، وحشتناک به نظر می رسد.

به سوی غرب چند لحظه جذاب و خنده دار دارد، اما آنها درکل فیلم مانند یک جزیره اند. بیشترین و بهترین شوخی های استن و اولی بازآفرینی می شوندو خارج از زمینه اش هم خنده دارند. طرفداران فیلم احتمالاً از دیدن چنین نمونه بکری از مدیومی در حال تغییر لذت می برند. اگر بخواهید سیر تکاملی فیلم را ترسیم کنید، می‌توانید به راحتی در فیلم به سوی غرب تکامل آنرا از وودویل و کمدی‌های دهه‌های ۴۰ و ۵۰ ببینید به‌علاوه از نظر یک ساختار سینمایی، واقعاً نمی‌توان گفت که به سوی غرب از فیلم های مطرح تر این دو کمدین متمایز است.