دانلود دوبله فارسی فیلم Southern Comfort 1981 - مشهد فیلم - مرجع دانلود فیلم و سریال کلاسیک و نایاب

«آسایش جنوبی» یا (درایران با نام عملیات مرداب )فیلمی خوش ساخت است اما از قابلیت پیش بینی خاصی رنج می برد. گمان می کنم که قابل پیش بینی بودن بخشی از هدف فیلم است. داستان فیلم در سال ۱۹۷۳ در کشور لوئیزیانا می گذرد و سرنوشت یک واحد گارد ملی را دنبال می کند که در خلیج گم می شود و در استعاره ای از دخالت آمریکا در ویتنام می گوید.

رویکرد فیلم مستقیم و نمادگرایی آن کاملاً در سطح است. از لحظه‌ای که متوجه می‌شویم نگهبان‌ها با اسلحه شلیک می‌کنند، می‌دانیم که فیلم درباره ناتوانی آنها در سرزمینی است که به آن تعلق ندارند. و از آنجا که سربازان آخر هفته توسط کاجون های محلی (که از نزدیک با بایو آشنا هستند) شکار و قتل عام می شوند، ما به بی فایده بودن فناوری آمریکایی در برابر ویت کنگ ها فکر می کنیم.
محافظان به وضوح در سرزمینی غریبه هستند و در همان ابتدا اشتباهات مهلکی مرتکب می شوند. آنها تورهای یک ماهیگیر کاجون را قطع می کنند، سه قایق کاجون را قرض می گیرند و با شلیک گلوله های مسلسل به سمت آنها، کاجون ها را مسخره می کنند. کاجون ها سرگرم نمی شوند. در پایان فیلم، نگهبانان با شلیک گلوله کشته می شوند، به چوب آویزان می شوند، در شن های روان غرق می شوند و سگ های وحشی به آنها حمله می کنند. و سعی می‌کنند با تقلید از نظم نظامی از خود محافظت کنند، در حالی که در دایره‌ها آب می‌پاشند و هلیکوپترهای نجات بی‌فایده بالای سرشان غرش می‌کنند. همه این اقدامات در «عملیات مرداب» بسیار خوب نشان داده شده است. این فیلم بایو را به عنوان دنیایی از زیبایی های خطرناک به تصویر می کشد. رنگ‌های سبز و زرد و قهوه‌ای زیر نور خورشید می‌درخشند و پرندگان سروصدا می کنند و کاجون‌ها بی‌صدا پشت درختان می‌لغزند در حالی که نگهبان‌ها با سرگردانی احمقانه دنبال هدف هستند.. “عملیات مرداب” یک فیلم حرفه ای است.

متأسفانه فیلم آنقدر به دیدگاه تمثیلی خود متعهد است که هرگز به عنوان داستانی درباره آن مردم عمل نمی کند. این نقطه ضعف بزرگ کارگردان آن، والتر هیل جوان با استعداد است که از فیلم هایش می توان به «جنگجویان»، «راننده» و «سواران دراز» اشاره کرد. او می داند که چگونه یک فیلم را عالی جلوه بدهد و چگونه آن را با انرژی کند. اما من گمان می کنم که او در مورد ابعاد انسانی شخصیت هایش مطمئن نیست. و برای پوشش آن، او آنها را به شکل های بزرگتر از حد معمول تبدیل می کند، به واحدهای نمادینی که برای همه چیز غیراز خودشان قرارگرفته اند. این گرایش درفیلم «راننده» به شدت وجود داشت، فیلمی هیجان‌انگیز که در آن به شخصیت‌ها به جای نام، القاب (راننده، دختر) داده می‌شد. همچنین این رویکرد والتر هیل درفیلم «جنگجویان» هم بود که جنگ باندهای نیویورک را به اصطلاحات اسطوره یونانی ترجمه می کرد. رویکرد او در «جنگجویان» آنقدر مرا آزار می‌داد که اکنون معتقدم برخی از ویژگی‌های واقعی آن فیلم را نادیده می گیرم. در «عملیات مرداب» دوباره این رویکرد مرا آزار می دهد.

این آدم ها کی هستند؟ از کاجون ها چیزی نمی فهمیم: آنها قاتل های نامرئی هستند. با این حال، از نگهبانان، چیزهای بیشتری یاد می‌گیریم. یکی از اقتدار متورم شده است. یکی قصد دارد مراقب خودش باشد. یکی ضعیف است، یکی قوی، و تنها مردی که نقشش را کیت کارادین بازی می کند تا حدودی متعادل و عاقل به نظر می رسد. هنگامی که برچسب های روانشناختی را به درستی دریافت می کنیم، هیچ شگفتی دیگری وجود ندارد. و هنگامی که ساختار فیلم را درک کردیم (نگهبانان از طریق bayous عبور می کنند، یکی یکی انتخاب می شوند)، تنها سوال باقی مانده این است که آیا هیچ کدام از آنها در نهایت زنده می مانند یا خیر.

نقطه ضعف فیلم داستان گویی آن است. نقطه قوت فیلم در ظاهرش، استفاده عالی از لوکیشن هایش و تسلط والتر هیل بر سکانس های اکشن است که می توانست تکراری باشد. اکشن فیلم خوب است: به بازیگران فضای کمی برای بازی در شخصیت هایشان داده می شود، اما آنها به عنوان سربازان آخر هفته قابل قبولند. “ما نگهبان هستیم!” آنها شعار می دهند و ما آنها را باور می کنیم. و زمانی که آنها گم می شوند، طنزی بوجود می آید، درحالیکه اسیر سردی، خیسی، گرسنگی، و ترس مرگبارند پسر می پرسد، “چرا ما به گارد ملی زنگ نمی زنیم؟”

نقد راجر ایبرت بر فیلم عملیات مرداب اول ژانویه ۱۹۸۱